رنگ خوراکی کارموزین
فروش رنگ خوراکی کارموزین ارمغان رضوان توس ارسال به سراسر کشور
جهت اطلاعات بیشتر با شماره 09152020183 و 05137234606 تماس حاصل فرمایید .
رنگ خوراکی کارموزین (Carmoisine) یک رنگ سنتتیک در محدوده رنگ قرمز تا قهوه ای است و جزء رنگ های آزو است.
رنگ کارموزین یک رنگ قرمز خوراکی است که با نام های آزوروبین یا اسید قرمز نیز شناخته می شود و رنگ های قرمز جذابی در مواد غذایی را ایجاد می کند.
برای کسب اطلاعات بیشتر در این رابطه در ادامه با ما در همراه باشید.
رنگ خوراکی کارموزین چیست؟
رنگ خوراکی کارموزین یک رنگ خوراکی مصنوعی بسیار پرمصرف است که به صورت پودر و مایع محلول در آب و روغن در دسترس است. این رنگ با شماره E122 شناخته می شود و نام علمی آن دی سدیم هیدروکسیل است.
رنگ خوراکی کارموزین پودری قرمز رنگ است که در سطل های ۱ تا ۲۵ کیلوگرمی موجود است و نقطه ذوب آن ۳۰۰ درجه سانتی گراد است.
این رنگ به دلیل محلول بودن در آب و روغن در طیف گسترده ای از خوراکیها مورد استفاده قرار گرفته و می توان با کم و زیاد کردن دوز آن به رنگ قرمز روشن یا بسیار تیره دست یافت.
کاربردهای رنگ کارموزین
رنگ خوراکی کارموزین به دلیل توانایی ایجاد رنگ های قرمز خوشرنگ در طیف گسترده ای از خوراکی ها مانند ژله ، نوشابه ها و نوشیدنی ها ، شیرینی ها ، لبنیات ، دسر ، آدامس ، دراژه ، کمپوت ، بستنی و بسیاری از خوراکی های دیگر مانند کیک ها و برای تزئین مواد غذایی مورد استفاده قرار می گیرد.
این ماده در مرباها از جمله مربای آلبالو و توت فرنگی ، کمپوت های قرمز ، پودرهای آشپزی، شربت رز ، نوشابه (فانتا) ، دهان شویه ،
چیز کیک و پاستیل نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
عوارض مصرف رنگ کارموزین
رنگ های غذایی مصنوعی اغلب باعث ایجاد عوارضی در مصرف کنندگان می شوند و به همین جهت همواره سعی می شود که آنها با رنگ های طبیعی که تاثیری بر روی سلامتی ندارند، جایگزین شوند.
یکی از مهمترین عوارض حاصل از کارموزین ایجاد آلرژی در افراد است بنابراین برای افراد مستعد حساسیت مناسب نیستند زیرا ممکن است باعث واکنش های آلرژیک از جمله کهیر و التهابات پوستی شود.
استفاده از خوراکیهای قرمز حاوی این رنگ مثل پاستیل ها که در بین کودکان محبوبیت زیادی دارد می تواند باعث بیش فعالی شود بنابراین توصیه می شود از مصرف خوراکیهای حاوی کارموزین در کودکان خودداری شود.
افزودنی های غذایی از زمان پیرمرد تمدن های باستان شناخته شده بود تا رنگ یا طعم خاصی را در غذای خود ایجاد کند.
امروزه ، استفاده بیش از حد از مواد شیمیایی مصنوعی به عنوان افزودنی های غذایی برای حفظ غذاها ، بهبود شخصیت و جذب مصرف کنندگان به ویژه کودکان وجود دارد. مطالعات قبلی اثرات بیش از حد دوزهای اضافی مواد غذایی را گزارش کرده بودند ، با این حال ، مطالعات علمی بیشتری در سطوح مولکولی مورد نیاز است. کار حاضر تأثیر دوزهای معادل مصرف روزانه قابل قبول (ADI) ، 5 و 10 برابر ADI رنگ غذای مصنوعی ( کارموزین ) را بر روی حیوانات آزمایشی (موش های صحرایی نر نر) برای دوره های مختلف مورد مطالعه قرار داد. بیان ژن برخی از ژنهای سوخت و ساز سوخت به عنوان مثال PPAR-alpha ، ACo-A و CPT-1 مورد مطالعه قرار گرفت و توسط مطالعات بافت شناسی بر روی کبد موش مورد حمایت قرار گرفت. برای ژنهای مورد مطالعه مقررات ناقصی وجود داشت که ممکن است به این نتیجه برسد که کارموسین ممکن است سوخت و ساز سوخت را کاهش دهد. مطالعات بافت شناسی همچنین نشان می دهد که دوزهای زیاد کارموسین ممکن است بر کبد تأثیر بگذارد.
